Klussen met kinderen

Als kind ben ik vaak verhuisd. En behalve drukte en veel moeten doen, was het ook altijd gezellig. Precies dat hebben wij de afgelopen twee dagen ervaren. Vanaf vrijdagochtend half zes zijn we in heel goed gezelschap, namelijk al onze kinderen, aan de klus. En er mag nu al een labeltje ‘geslaagd’ aan wat mij betreft.

Met twee auto’s en een stinkvolle trailer met spullen in plaats van paarden, zijn we om vrijdagochtend om 7.00 vertrokken richting Friesland. Ik met mijn zoon Toine en Robert met zijn dochter Michelle. En terwijl Robert en ik om 11.00 bij de notaris zaten, trokken onze beide oudste kinderen de boel aan gort. Robert kreeg er nog net geen rolberoerte van toen we weer de oprit reden. Oei, als Rob zijn schema dat maar trekt.

Een paar uur later had de eerste muur een andere kleur en verschenen nog wat kinderen. Best lekker zo’n bende ongeregeld om ons heen. En eigenlijk ook wel een goed teken. Stel je voor dat ze het nou al zouden laten afweten. ‘Leuk hoor, die droom van jullie in Friesland, maar zoek het lekker zelf uit daar’. Die mededeling had ook gekund.

Ondertussen zijn er nog twee over. De rest is weer terug naar het westen. Maar wij boffen wederom. We hebben een prachtige vloer, frisse muren en een hoop geweldige foto’s rijker. En behalve klussen, kunnen de kinderen ook vissen. Zo bleek. Binnen no-time ging er bij Fenne een Friese slootkarper aan de lijn. Of zoiets. We hebben er een borreltje op gedronken.